Հունչք, Հընչից

s.

ՀՈՒՆՉՔ կամ ՀԻՆՉՔ. (Արմատ Հնչել բառյին) Հնչիւն. հնչումն.

Հնչիւք լցին զտիեզերս։ Սոքա են՝ որ լցին աստուածութեանն հնչիւք զընդհանուրս. (Ագաթ.։ Խոր. հռիփս.։)